|
|
წმინდა ნინო და მისი ვაზის ჯვარი, რომელიც ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა გადასცა მას სიონის მთაზე, ქართველთა გასანათლებლად, უმნიშვნელოვანესი სიმბოლოებია ჩვენი ცხოვრებისა. შეხედავ წმინდა ნინოს ხატს ან ჯვარს და უმალ საქართველო დაგიდგება თვალწინ, ილოცებ წმინდა ნინოს ხატის წინ და შეუძლებელია მხოლოდ საკუთარი ცოდვები გაგახსენდეს, სამშობლოსათვის ცრემლმორეული უსათუოდ შესთხოვ, კვლავ შემობრძანდეს ივერიაში...
|
|
ღმერთმა გამოგვიგზავნა ახალგაზრდა კაცი, არაბი მენელსაცხებლე ჰაბო, რომელმაც სამაგალითო გმირობა გამოიჩინა და ქრისტესთვის ეწამა 786 წლის 6 იანვარს. მისმა მაგალითმა გაამხნევა ქართველები.
ეს ამბავი გავრცელდა ხალხში... და დიდი რეზონანსი გამოიწვია. ქართველები მიხვდნენ, თუ ისმაიტელი ჭაბუკი კვდება ქრისტეანობისათვის, მაშასადამე ქრისტეს სჯული უკეთესია, თორემ პრივილეგირებული, დამპყრობელი ერის შვილმა რად მიიღო ქრისტიანობა?
|
|
70 წლის ასაკში მასში გაიღვიძა რწმენამ და გადაწყვიტა ქრისტეს რჯულზე დაბრუნება. მან თურქ მსაჯულს განუცხადა: „დავიბადე ქრისტიანთა ოჯახში, ბატონმა მაიძულა გავმხდარიყავი მუსულმანი. ახლა ვაცხადებ, რომ მსურს მოვკვდე, როგორც ქრისტიანი“. მოხუცმა მოითხოვა მოწამეობრივი სიკვდილი, თავისი ცოდვების აღსახოცად.
|
|
4 (ახალი სტილით 17) იანვარს ქართული ეკლესია აღნიშნავს ხსენების დღეს ღირსთა მამათა ჩვენთა - ევაგრესი, ილია დიაკონისა და სხვათა
|
|
3 (16) იანვარი
|
|
1050 წელს, წმიდა იოვანე, ჯერ კიდევ ერისკაცობაში თავის ძმასთან, პეტრიკთან ერთად თან ახლდა საქართველოს მეფე ბაგრატ IV-ს (+1072) და დედოფალ მარიამს კონსტანტინეპოლში, ბიზანტიის იმპერატორ კონსტანტინე მონომაქოსის კარზე. აქ ისინი შეხვდნენ ათონიდან ჩამოსულ გიორგი მთაწმიდელს და დიდი შესაწირავი გაატანეს ათონზე, რისთვისაც იოვანეს და მის ძმას ივერონში აღაპი დაუწესეს.
|
|
31 დეკემბერს (13.01) ქართული ეკლესია აღნიშნავს დიდი გიორგი მთაწმინდელის ერთ-ერთი აღმზრდელის, სამცხის დედათა მონასტრის წინამძღვრის, ღირსი საბიანას ხსენების დღეს.
|
|
ღირსი ნინო, სამთავროს დედათა მონასტრის იღუმენია (+1904)
29 (11.01) დეკემბერი
|
|
1960 წლის 10 იანვარს თბილისში გარდაიცვალა სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, უწმინდესი და უნეტარესი მელქისედეკ III
|
|
