|
|
ლევიცკი-ვოსტორგოვები ყველამ იცის, რასაც მისდევდნენ, მაგრამ თქვენ, სამეგრელოს "ავტონომისტებო", თქვენ რაღას მისდევთ?!..
|
|
ბარათაშვილის მამა - დეკანოზი ოსე (გვარად მიქაძე) სიონის ეკლესიის მღვდელი იყო. 1750-იდან ისე თეიმურაზ II-ის მეუღლის - ანახანუმის მდივანია, შემდეგ - მოლარეთუხუცესი.
|
|
საინტერესოა, რომ ხმელთაშუა ზღვის კუნძულებზე მცხოვრებ ხალხს ეგვიპტელები უწოდებდნენ ქავთუებს (თვითდასახელება). ეს ხალხი უდიდესი კულტურისა და ცივილიზაციის შემქმნელი გახლდათ. შემდგომ მათი საცხოვრისი ბუნებრივი კატაკლიზმების გამო, ვულკანური ამოფრქვევები, მიწისძვრა, დაინთქა წყლის ზედაპირზე. ეს გამოკვლევები უკვე ცნობილია ევროპაში. ზოგიერთი ევროპელი მათ პლატონისეულ ატლანდიდას უკავშირებს.
|
|
თავისი განწყობით 1790 წლის თფილისის ტრაქტატი გვაგონებს ძველ საქართველოში შემუშავებულ ფორმულას: "ქართლად ფრიადი ქვეყანაი აღირაცხების, რომელსაცა შინა ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვაი ყოველი აღესრულების". ასე რომ, ამ ტრაქტატის ფართო საზოგადოების სამსჯავროზე გამოტანას დიდი მნიშვნელობა აქვს.
|
|
ფარული გაერთიანებების, საძმოების, კლუბების, “შეთქმულთა”, “შეფიცულთა” კავშირების ისტორია, ალბათ, უხსოვარი დროიდან იწყება.
|
|
ქართული ეროვნული იდეოლოგია არის ეროვნული იდეის (ერთობის იდეის), ღვთისა და ისტორიის წინაშე ქართველი ერის ვალდებულება - დანიშნულების (მისიის, ფუნქციის) შეგნება, ანუ ქართული მესიანისტური იდეა (იდეოლოგია), რომელიც მუდამ ეფუძნებოდა წარსულის გენეტიკურ ხსოვნას, წარსულიდან და რწმენიდან გამომდინარე დანიშნულების ცოდნას, ოპტიმიზმს, მსოფლმხედველობასა და სულიერ ტრადიციებს.
|
|
ჰაგიოგრაფია - ეროვნული იდეოლოგიის საფუძველი
"ქართლად ფრიადი ქვეყანაჲ აღირაცხების, რომელსაცა შინა ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვაჲ ყოველი აღესრულების.”
მას მერე, რაც ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა ივერიაში, მართლმადიდებლობა არის ეროვნული იდეოლოგიის ბალავარი.
ქართული ეკლესიის წიაღში მუდამ იქმნებოდა ეროვნული იდეოლოგიის მატარებელი ნაწარმოებები, ფორმულები.
|
|
