|
სამეფოში გაატარა ადმინისტრაციული და ფინანსური რეფორმები. დააარსა ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ოლქები – საპრევოები და საბაიიები, აგრეთვე სამეფო საბჭო. მის დროს დაიწყო სამხრეთ საფრანგეთის მიწების შემოერთება.
|
|
1118 წლის 15 აგვისტოს გარდაიცვალა დავით აღმაშენებლის მძახალი, ბიზანტიის იმპერატორი 1081-1118 წლებში ალექსი I კომნენოსი.
|
|
30 ივლისს შესრულდა 115 წელი ლაუენბურგის ჰერცოგ ოტო ფონ ბისმარკის გარდაცვალებიდან. ბისმარკი პრუსიის სამეფოში 1862 წელს იყო დანიშნული მინისტრ-თავმჯდომარედ მთავრობაში. საკონსტიტუციო კრიზისის დროს ის გამოდიოდა ლიბერალების წინააღმდეგ და იცავდა მონარქიას, მონაწილეობდა მეორე რაიხის შექმნაში; რაიხსკანცლერის პოსტზე უსაზღვრო გავლენას ფლობდა შექმნილი რაიხის პოლიტიკაზე.
გერმანულ საისტორიო ლიტერატურაში დომინირებს ბისმარკის როლის დადებითი შეფასება, როგორც გერმანული სათავადოების ერთიან ეროვნულ სახელმწიფოდ შემკრების - სწორედ მისი ძალისხმევით იქნა გაერთიანებული გერმანია 1871 წელს. კაიზერის ერთგულმა ბისმარკმა გააძლიერა ქვეყანა კარგად მომზადებული ბიუროკრატიით და ფაქტობრივად შექმნა ახალი ერი.
|
|
28 ივნისი სერბეთში ეროვნული გლოვის დღეა. 1389 წელს ამ დღეს კოსოვოს ველზე სერბების ლაშქარი, რომელსაც მთავარი ლაზარე ხრებელიანოვიჩი ხელმძღვანელობდა დამარცხდა სულტან მურად I-ის თურქული არმიის წინააღმდეგ ბრძოლაში. სწორედ ამიტომ სერბებმა გამიზნულ პროვოკაციად ჩათვალეს ფრანც ფერდინანდის მიერ სარაევოში, რომელიც მცირე ხნის წინ ავსტრია-უნგრეთის მიერ ანექსირებული ბოსნიის დედაქალაქი იყო, საიმპერიო ჯარების აღლუმზე დასწრება. სწორედ ამის გამო იატაკქვეშა ორგანიზაციამ — „შავი ხელი“ — გადაწყვიტა მოეწყო თავდასხმა ერცჰერცოგზე.
|
|
რამდენიმე ათეული წმით ადრე ქართველებმა ხელიდან გაუშვეს შანსი პიონერები ყოფილიყვნენ ამ საქმეში. 1184 წელს ქართველი სახელმწიფო მოღვაწეების ნაწილმა ყუთლუ-არსლანის მეთაურობით პარლამენტის მსგავსი ორგანოს - "კარავის" ჩამოყალიბება სცადა.
|
|
1917 წელს გერმანიასთან ომის გამო, დინასტიამ გერმანული გვარი საქს-კობურგ-გოთა გადაიკეთა უინძორად.
|
|
მარკიზა დე პომპადური ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ქალია ისტორიაში. კიდევაც მეტი - ჟანა-ანტუანეტა დ’ეტიოლ მარკიზა დე პომპადური მეტად არის ცნობილი, ვიდრე მისი გვირგვინოსანი საყვარელი ლუდოვიკო XV, ვისი მეოხებითაც მან მიაღწია ძალაუფლების მწვერვალებს. თუმცა პომპადურს მტკიცედ ეპყრა ხელში ევროპული ცხოვრების სადავეები, ის ისტორიაში შევიდა არა როგორც საზოგადო მოღვაწე, არამედ როგორც ფავორიტი სასიყვარულო ურთიერთობაში.
|
|
აფონსუ კარგი მმართველი იყო, იცავდა სამართლიაობას. მან ხალხს დიდი მხარდაჭერა გაუწია 1344 წლის დიდი მიწისძვრის დროს და 1348 წლის შავი ჭირის ეპიდემიისას.
|
|
ის უბრალო ხალხს მოსწონდა. მის მმართველობას დადებითი შედეგები ჰქონდა ქვეყნის ეკონომიკისათვის, ასევე შვედეთის სახელმწიფოს გაძლიერებისათვის. ვასალური შვედეთი მან ფაქტობრივად, იმპერიად აქცია, დაიმორჩილა რა ნორვეგია. ზრუნავდა კომუნიკაციებზე და გაჰყავდა არხები და სხვა.
|
