|
|
რესურსი, როგორც ვთქვით, ქართული ცივილიზაციას, ივერიულ ცივილიზაციას საკმაოდ აქვს, როგორც ტერიტორიული, ასევე დემოგრაფიული. მთავარია, როგორ გამოვიყენებთ მას. ღმერთმა თქვა – ხელი გაანძრიე და გიშველიო!
|
|
ერთი რამ კი ნამდვილად უდავოა, ალექსი კომნენი გაიზარდა საქართველოში ქართულად და გახდა ისტორიული ქართული მიწების - ქალდეა-ტრაპიზონის კეისარი, სადაც უმრავლესობა ჭანები (ლაზები) ცხოვრობდნენ. მაშასადამე ის ლაზთა იმპერატორი იყო.
|
|
საქართველო უნდა იყოს ერთიანი უნიტარული სახელმწიფო, იმისათვის, რათა ქართველი ერი გამთლიანდეს ისევე, როგორც იყო XII-XIII საუკუნეებში, საქართველოს ოქროს ხანაში.
ასე რომ გლოცავთ და გაკურთხებთ, ეს არის ჩვენი თხოვნა თქვენთან.
|
|
მიხეილ შარვაშიძე იმხანად ოჩამჩირეში იმყოფებოდა. მასთან ერთად ოჩამჩირის სასახლეში იმყოფებოდნენ: აფხაზეთის ეპისკოპოსი ალექსანდრე ოქროპირიძე (1862-1869), მისი მოძღვარი, დეკანოზი ბასილ მიქაბერიძე, მთავარდიაკვნები - ივანე თვალთვაძე და იოსებ ტიტვინაძე, მედავითნეები - გრიგოლ კასრაძე და ალექსი დგებუაძე, ასევე მისი მოსამსახურეები: ბაზიერი - ოტია კახიანი, მემიმინოვე - მანჩა შარაშენიძე, მემეძებრე - ბესო მიქელაძე და სხვები. ნოემბრის მშვენიერი, თბილი ამინდები იდგა. მთავარს ნადირობა მოესურვა და ტყვარჩელის აბანოების მახლობლად, სოფელ კვასკესკენ გაემართა ამალით
|
|
გალისა და ოჩამჩირის რაიონების საზღვარზეა სახელგანთქმული ბედიის ტაძარი. „ვისაც გენებოს განიცადოს სიდიდე და სიმდიდრე ბაგრატ მეფისა, განიხილე ბედიის ეკლესია და მით სცნობ“-ო, გვაუწყებს „ქართლის ცხოვრება“.
|
|
ტრაპიზონი დაახლოებით იგივეა ჩვენთვის, რაც ავსტრიაა გერმანიისათვის. ტრაპიზონელი კეისრები ატარებდნენ ტიტულს "სრულიად აღმოსავლეთისა და ივერთა მეფე". ტრაპიზონს საქრთველოსთან ჰქონია ერთიანი საფინანსო-სამონეტო სისტემა (მაგ. კირმანეული თეთრი). ქალდეა-საქართველოს უნია ერთ უნიტარულ სახელმწიფოში ვერ გადაიზარდა, ჯალალედინის, მონღოლების, თემურ ლენგის, თურქების შემოსევების გამო.
|
|
დავით აღმაშენებლისეული ფორმულის ჩრდილო ნაწილი ,,ნიკოფსიდგან დარუბანდამდისა ზღვადმდე'', სულაც არ ნიშნავს, რომ ,,ნიკოფსია'' არის ერთი სასაზღვრო წერტი – ციხე-სიმაგრე ნიკოფსი (ტუაფსეს მიდამოებში), არამედ ეს არის მთელი ოლქი ისევე, როგორც "დარუბანდისა ზღვადმდე" არ ნიშნავს ერთ სასაზღვრო წერტს, არამედ ამ ზღვის მთელ კავკასიურ სანაპიროს.
|
|
მრავალმხრივი სიკეთით მომადლებულ ირჯანის მთის დასავლეთით გადაშლილი იყო ასეთივე ნაყოფიერი მთებით შემოზღუდული და შეკრული უმშვენიერესი ქართული ქვეყანა აბოცი. ,,ამ მთის (ირჯანის ი.ს.) დასავლეთ კერძ არს აბოცი, აწ ყაიყულად წოდებული”-წერს ვახუშტი და იქვე ლაკონურად გვიხატავს მის ფიზიკურ-საგეოგრაფიო სახეს: ,,გარმოხვეული სრულიად მთითა და შუაში ვაკე”.
|
|
მკითხველს ვთავაზობთ ისტორიკოს იური სიხარულიძის ორ წერილს: "სოჭის მხარის დაბრუნება (1918 წ.)" და "სოჭის მხარის საქართველოსათვის დაბრუნების ცდა (მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ)", სადაც ავტორი მოლლედ გვიამბობს მეოცე საუკუნის პირველ ნახევარში ქართველების მიერ გამხორციელებულ მცდელობებს დაებრუნებინათ ისტორიული ქართული მხარე - სოჭის ოლქი.
|
|
