|
მირდატ მეფე ორი მიმართულებით იბრძოდა. ეომებოდა იმდროინდელი მსოფლიოს უდიდეს იმპერიებს, ბიზანტიასა და სპარსეთს - „მტერ ექმნა ბერძენთა და სპარსთა“.
|
|
51–53 წლებში სომხეთის მეფე რადამისტი იყო იბერთა მეფის, ფარსმანის ძე, რომლის შესახებ მასალები დაგვიტოვა ტაციტის „ანალების“ XII წიგნმა.
რომაელი ისტორიკოსის სიტყვებით, რადამისტი გამოირჩეოდა დიდი ფიზიკური ძალით და კარგად იყო გათვითცნობიერებული ხელოვნებასა და მეცნიერებებში. მედიდური რადამისტი საჯაროდ აცხადებდა: მამაჩემი მოხუცდა და იბერიას შესაფერის მეთაურობას ვერ უწევსო და ტახტის გათავისუფლებას მოუთმენლად ელოდა.
|
|
რევ მირიანის (უფროსი) ძე
ქართლის მეფე IV ს. შუა ხანებში – იგი მეფედ მოხსენიებულია ლეონტი მროველთან ,,ცხოვრება ქართველთა მეფეთა''. როგორც მემატიანე წერს, რევი მამის სიცოცხლეშივე გამეფდა და გარდაიცვალა, მის შთამომავლებს ერგოთ კახეთი და კუხეთი.
ლიტ.: ვ. გოილაძე ,,ფარნავაზიანთა სახლის ქრისტიან მეფეთა ქრონოლოგია''. თბ. 1990 წ.
ბაქარ მირიანის (უმცროსი) ძე
ქართლის მეფე IV ს. 50-60-იან წლებში – ლეონტი მროველის ,,ცხოვრება ქართველთა მეფეთა''-ს თანახმად. მემატიანეს ცნობით ბაქარი რომის იმპერატორს, კონსტანტინეს, მძევლად ჰყავდა წაყვანილი. როდესაც მირიანმა ქრისტიანობა მიიღო და თავისი საბრძანებელი ახალ სარწმუნოებაზე განამტკიცა, იმპერატორმა ქართველი უფლისწული სამშობლოში დააბრუნა. ბაქარი ფრიად მორწმუნე იყო. მან ,,მოაქცივნა უმრავლესნი კავკასიანნი, რომელნი ვერ მოექცივნეს მამასა მისსა''.
|
