|
|
ქართული მითოსური სინამდვილე ადრეც იცნობდა სხვა მსგავს ღვთისშვილს - პირქუშს. წარბებშეკრული მერაბი კუშტი სახით იბრძოდა სამშობლოს თავისუფლებისათვის. მებრძოლობა მხედრობასთანაა გაიგივებული ქართულ ცნობიერებაში. რაც შეეხება სტიქიონებს, მერაბი, შეიძლება ითქვას, სტიქიონების მომთვინიერებელი გახლდათ, ნახევრად ღმერთკაცი (როგორც ვთქვით, ღვთისშვილი), რომელიც თვითონ ქმნიდა, თავად აწრთობდა, აფოლადებდა ახალ სტიქიას, ახალ ტალღას, ახალი თავისუფლებისმოყვარე თაობისას. ის „უსაზღვროების ნესტრით ვნებული, სტიქიონების კუშტი მხედარი“ - ქარიც იყო და სტიქიონებში გაკაჟებული მუხაც, „ველად გასული ფალავანივით“...
|
|
გენერალ ერმოლოვის დახასიათებით ბაგრატიონი იყო: „უშიშარი ბრძოლაში, ნირშეუცვლელი სახიფათო ვითარებებში... ლმობიერი, მრისხანების დამთმენი, ყოველთვის მზად მყოფი შერიგებისთვის; გულუხვი – უთავბოლოდ მხარჯველობამდე; გულში ბოროტების არჩამდები, სიკეთის დამამახსოვრებელი“.
მასზე ნაპოლეონს უთქვამს: ”ბაგრატიონის გარდა რუსებს გენერლები არ უვარგათ“
|
|
ოსმალები განსაკუთრებით ვერ ურიგდებოდნენ სოლომონის ბრძოლას ტყვეთა სყიდვის წინააღმდეგ. თურქები დაუკავშირდნენ მეფის მოწინააღმდეგე თავადებს. მოღალატე თავადი ლევან აბაშიძე ახალციხეში ჩავიდა და თვითონ წამოუძღვა მტერს იმერეთისაკენ.
|
|
979 წელს ბიზანტიის საიმპერატორო ოჯახს დიდი ხიფათი დაემუქრა. ბარდა სკლიაროსი აუჯანყდა კონსტანტინოპოლს. ბიზანტიის საიმპერატორო ოჯახმა დახმარება ითხოვა იოანე-თორნიკესაგან, მას უნდა ეშუამდგომლა ქართველ მეფესთან, დავით III კურაპალატთან, რათა ქართველები დახმარებოდნენ ბიზანიის საიმპერატორო კარს.
|
|
აჯანყების უშუალო საბაბი გახდა შაჰ აბას I-ის დავალებით კონსტანტინე მირზას მიერ (კონსტანტინე I (ალექსანდრე II-ის ძე), კახეთის მეფე) მაფის, ალექსანდრე II-ის ძმისა და სხვა კახელი დიდებულების დახოცვა (12 მარტი)
|
|
1991 წლის 9 აპრილს, პატივი მიაგო რა 1989 წლის 9 აპრილის ტრაგედიის მსხვერპლთა ნათელ ხსოვნას, საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ მიიღო „საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტი“, ის ერთადერთი უმნიშვნელოვანესი სამართლებრივი დოკუმენტი, რომლის საფუძველზეც მოხდა საქართველოს საერთაშორისო ცნობა.
|
|
დაიბადა (27 ნოემბერი, 1867) სამხედრო და საზოგადო მოღვაწის, თავად ნიკოლოზ შერმაზანის ძე აფხაზისა (1828-1907) და ნინო ჭავჭავაძის (1834-1883) ოჯახში. ეს საგვარეულო აფხაზეთის მთავრების, - შარვაშიძეთა კახეთში დამკვიდრებულ შტოს წარმოადგენდა. კოტე აფხაზმა დაამთავრა თბილისის კადეტთა სასწავლებელი (1885) და პეტერბურგის სამხედრო აკადემია (1890).
|
|
"მე უკვდავებისთვის კი არა, ჩემი ხალხისთვის ვიცხოვრე"
ახმედ მელაშვილი
|
|
შალვა ახალციხელი საქართველოს სიმბოლოა, რომ არა შინა ღალატი, მას ვერავინ მოერეოდა. როგორც ჩვენი სამშობლო მუდამ ღალატის გამო ვარდებოდა სხვათა ტყვეობაში, ასევე სამხედრო სარდლობის ღალატის გამო ჩავარდა შალვა ახალციხელი მტრის ხელში, მისი ძმა კი მოიკლა. მერე ეწამა შალვა ქრიატიანობისათვის, როგორც ეწამებოდა ხოლმე ჩვენი სამშობლო ქრისტეს სარწმუნოებისათვის.
|
|
ამდენად, 9 აპრილი - ეს არის თავდაპირველად საქართველოს ტრაგიკული დღე - სამშობლოსათვის შეწირული 21 ქართველი მომიტინგის და მათთან ერთად ასწლეულების მანძილზე ქვეყნისთვის თავშეწირული ყველა გმირის ხსოვნის დღე.
და 9 აპრილი არის უდიდესი დღესასწაული - რუსეთის ცარისტული და საბჭოთა იმპერიების ორსაუკუნოვანი მონობიდან თავდახსნის დღე.
|
|
