24 სექტემბერsს არის ხსენება  ღირსი სილოანე ათონელისა (ერობაში სვიმეონისა). იგი  1866 წელს დაიბადა ტამბოვის გუნერნიის სოფელ შოვსკში, გლეხის, იოანე ანტონოვის ოჯახში. ნეტარმა სიჭაბუკეშივე გამოთქვა ამსოფლიდან განდგომისა და კიევო-პეჩორის ლავრაში ბერად აღკვეცის სურვილი, მაგრამ მისი კურთხევა ვერ მიიღო.

მშობელმა დაჟინებით მოსთხოვა ძეს, ჯერ სამხედრო სამსახურში ჩამდგარიყო და შემდეგ აერჩია ცხოვრების გზა. სვიმეონმა სანკტ-პეტერბურგში დაიწყო სამსახური და სამაგალითო, კეთილსინდისიერი მეომარი გახდა. არმიაში განსაკუთრებული სიცხადით გამოვლინდა ნეტარის სიბრძნე და სიმშვიდე.

ამ ხანებში სასწაულებრივ გაცხადდა მისი მომავლის სამოღვაწეო ადგილიც - ათონის წმიდა მთა. სამხედრო სამსახურის დასრულებამდე მცირე ხნით ადრე სვიმეონმა გადაწყვიტა მამა იოანე კრონშტადტელის ლოცვა-კურთხევა მიეღო, მაგრამ ვერ ჰპოვა იგი წერილი დაუტოვა: „მამაო, მონაზვნობა მსურს, ილოცეთ, რომ სოფელმა არ დამაბრკოლოს“.

უკვე მომდევნო დღეს ყაზარმაში წმიდანმა თითქოს ცხადად შეიგრძნო ჯოჯოხეთის საშინელება და ამ დროიდან მოყოლებული, სადაც არ უნდა წასულიყო, ეს განცდა არ შორდებოდა. 1892 წლის შემოდგომაზე ღირსი მამა ათონზე ჩავიდა და წმიდა პანტელეიმონის რუსულ მონასტერში მორჩილად შედგა. თავდაპირველად იგი წისქვილში გაამწესეს, რასაც იკონომოსის, სახელოსნოებისა და სურსათ-სანოვაგის საწყობის განმგებლის შრომატევადი მსახურება მოჰყვა. გამოსაცდელი ვადის გასვლის შემდეგ, 1896 წელს მან დიდი სქემა შეიმოსა.

მონასტრის წისქვილში მუშაობის დროს მოსაგრეობის პირველიდან უკანასკნელ დღემდე ღირსი სილოანე საკუთარი ნების სრული მოკვეთის მაგალითს იძლეოდა. „აი, ცხონების ყველაზე მოკლე და ადვილი გზა: იყავი მორჩილი, თავშეკავებული, ნუ განიკითხავ და გონება და გული ბოროტი გულისთქმებისაგან დაიცავი; ნუ განიშორებ ფიქრს, რომ ყოველი ადამიანი კეთილია და უფალს ყველა მათგანი უყვარს. მაშინ სულიწმიდის მადლი დაივანებს შენში და იტყვი: „მოწყალეა უფალი, მაგრამ თუ შენ განიკითხავ, დრტვინავ და თავნება ხარ, ბევრიც რომ ილოცო, სული დაგიცარიელდება და იტყვი: „დამივიწყა უფალმა“. მაშინ, როცა შენ კი არ დავიწყნიხარ უფალს, თავად დაგავიწყდა, რომ მორჩილი უნდა იყო. ამიტომაც დაგტოვა ღვთის მადლმა და არ მკვდირობს შენში. მორჩილ სულში ის ადვილად ისადგურებს და სიმშვიდე და უფალში განსვენება მოაქვს თან“, - ამბობდა იგი.

 წმიდა მამის ლოცვას სულ უფრო და უფრო მეტად ახლდა თან მწუხარება ამ სამყაროს გამო, რომელიც არ სცნობდა უფალს. წმიდა სილოანე ათონელი გარდაიცვალა 1938 წლის 11 სექტემბერს. მისი წმიდა ნაწილები ათონზე, პანტელეიმონის რუსულ მონასტერშია დაბრძანებული. რუსეთის გაქრისტიანებიდან ათასი წლის თავზე კონსტანტინოპოლის მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ უფლის სათნომყოფელი წმიდათა დასში შერაცხა.