პეტრე გრუზინსკი (1837 -1892)

ბატალური ფერწერის აკადემიკოსი

პეტრე გრუზინსკი დაიბადა კურსკში. 1851 წელს ჩააბარა სამხატვრო აკადემიაში და 1863 წლამდე სწავლობდა პროფესორ ვილლევალდეს ხელმძღვანელობით.

1860 წელს მიიღო მცირე ოქროს მედალი ნამუშევრისათვის: „ბოშათა ბანაკი", ხოლო 1862 წელს - დიდი ოქროს მედალი ფერწერული ტილოსთვის: „გუნიბის უკანასკნელი შტურმი".

1863 წელს აკადემიამ ექვსი წლით წარგზავნა საზღვარგარეთ - იმყოფებოდა გერმანიაში, იტალიაში, საფრანგეთში. 1864 წელს გრუზინსკი აგზავნის პეტერბურგის აკადემიური გამოფენისთვის ჟანრული ხასიათის თავის სამ სურათს, მაგრამ აკადემიის საბჭო თავის პანსიონერს შეახსენებს, რომ მან არ უნდა უღალატოს ბატალურ ფერწერას.

აკადემიის მიერვე 1865 წელს გრუზინსკი იგზავნება კავკასიაში, მომავალი ნამუშევრებისათვის წინასწარი ჩანახატების გასაკეთებლად და შთაბეჭდილებების მისაღებად, საბრძოლო მოქმედებებში უშუალო მონაწილეობით. აქ მან შექმნა ტილო: „მთიელთა მიერ აულების დატოვება რუსი სამხედროების მიახლოებისას", პარალელურად ხატავდა ყოფით სცენებს რუსეთისა და კავკასიის ცხოვრებიდან. ზემოხსენებული ნაწარმოებისათვის 1872 წელს მიენიჭა აკადემიკოსის წოდება. ერთი წლის შემდეგ ეს სურათი ექსპონირებული იყო მსოფლიო გამოფენაზე ვენაში, ხოლო 1882 წელს - სრულიად რუსეთის გამოფენაზე მოსკოვში.

1873 წლის ჟურნალ „ვსემირნაია

საომარ თემაზე შესრულებული ნამუშევრებით, რუსეთის დიდი პატრიოტი ხელოვანი - პეტრე გრუზინსკი - წარმოდგება მხატვარ-რეალისტად, რომელსაც ბატალურ ფერწერაში შემოაქვს გადმოცემის უბრალოება და ცხოვრებისეული სიმართლე.