|
გიორგი ბატონიშვილი (ბაგრატიონი), რომელსაც ვერ იტანდა ეკეტერინე II
 | | ასეთი იყო ბაგრატიონტა საძვალე 1913 წელს, მოსკოვის დონის მონასტერში | გიორგი ბატონიშვილი (ბაგრატიონი) (დ. 1712 — გ. 19 დეკემბერი. 1786) — მოსკოვის ქართული კოლონიის მეთაური XVIII საუკუნის II ნახევარში, რუსეთის არმიის გენერალ-ანშეფი, ვახტანგ VI-ის ძე. 1724 მამასთან და ოჯახის სხვა წევრებთან ერთად რუსეთს გაემგზავრა და დამკვიდრდა მოსკოვში.
საიმპერატორო კარზე შეისწავლა ფილოსოფია, ისტორია, სამხედრო ხელოვნება; წერდა ლექსებსაც. რუსეთ-შვედეთის ომის (1741-1743) დროს გიორგი ბატონიშვილი ფლოტს მეთაურობდა. თავი გამოიჩინა რაინის კამპანიაში (1741-1748), შვიდწლიან ომში (1756-1763). დაჯილდოებული იყო ალექსანდრე ნეველისა და წმინდა ნინოს ორდენით.
ბაქარის გარდაცვალების შემდეგ (1750) გიორგი ბატონიშვილი მოსკოვის ქართული კოლონიის ფაქტობრივი მეთაური გახდა. მას ახლო და საქმიანი ურთიერთობა ჰქონდა მოსკოვის უნივერსიტეტის მესვეურებთან, მატერიალურადაც ეხმარებოდა უნივერსიტეტს (1785 უნივერსიტეტისათვის გადაუცია 10 ათასი მანეთი).
მოსკოვში მის სახლში თავს იყრიდნენ რუსეთისა და საქართველოს მოწინავე ინტელიგენციის წარმომადგენლები. თანამედროვეთა ცნობით, გიორგი ბატონიშვილი საქართველოში მეცნიერების გავრცელების დიდად მოსურნე და ნივთიერი ხელშემწყობი ყოფილა. დაკრძალულია მოსკოვის ქართველთა ნეკროპოლში — დონის მონასტერში.
ეკატერინე მეორე მასზე წერდა: "Менее безобразный, чем граф Скавронский, он был зато круглый дурак; в особенности подчеркивало в н
 | | ასე გამოიყურება ძველი სასაფლაოების ნაშთები ახლა | ем этот недостаток то, что он никогда порядком не выучился говорить ни на одном языке, кроме своего родного, которого никто в России не понимал, кроме его грузин."
ეს სიტყვები არ უნდა იყოს ობიექტური, ისევე როგორც გრაფ სკავრონსკის დახასიათება, რომელიც იყო იმპერატრიცა ეკეტერინე პირველის ძმისშვილი და ძალიან კეთილი ადამიანი. არაობიექტურობა ხშირად ახასიათებთ იმპერატორებს, მით უმტეს მათ, რომლებიც სხვათა სახელმწიფოს განაგებენ. ცნობილია, რომ გერმანული წარმოშობის ეკეტერინემ დაამხო თავისი ქმარი, რუსეთის კანონიერი იმპერატორი პეტრე მესამე, მოახდინა უზურპაცია ხელისუფლებისა და გახდა სხვა რუსებზე მეტად რუსი იმპერიალისტი. მის ზნეობაზე არაფერს ვამბობთ, რადგან მისი გარყვნილება, თანაც ბებრულ ასაკში, ყველასთვის ცნობილია
|
 | | გიორგი უფლისწულის პირველი ცოლი მარია იაკობის ასული დოლგორუკოვა-ბაგრატიონ-გრუზინსკი |
|
|
 წმიდა მოწამე იუსტინე ფილოსოფოსი წარმართი ბერძნის ოჯახში დაიბადა. სამარიის უძველეს ქალაქ სიქემაში ეზიარა ის ბერძნულ ფილოსოფიასა და სხვადასხვა მეცნიერებას. ერთხელ, ქალაქის გარეუბანში სეირნობისას, დაფიქრებულ იუსტინეს შეხვდა ბერი, რომელმაც ხანგრძლივი საუბრის დროს ქრისტიანული მოძღვრების არსი განუმარტა და ურჩია, ყველა მტანჯველ კითხვაზე პასუხი წმიდა წერილში ეძებნა. „მაგრამ, უწინარეს ყოვლისა, - თქვა ბერმა, - გულმოდგინედ ევედრე უფალს, რომ განგინათლოს გონება. არავის ძალუძს ჭეშმარიტების შეცნობა, თუ იგი არ განაბრძნო უფალმა, რომელიც უხვად მიმადლებს ყოველთვის რწმენითა და სიყვარულით მვედრებლებს“.
30 წლის იყო იუსტინე, როცა მოინათლა და, ამ დროიდან მოყოლებული, მთელ თავის ნიჭსა და ცოდნას წარმართთა შორის ქრისტეს სწავლების გავრცელებას ახმარდა. „ვისაც შეუძლია ჭეშმარიტება ამცნოს სხვას, და ამას არ აკეთებს, მოეკითხება უფლისაგან“, - წერდა ის.
|  27 ივნისი (10 ივლისს) მართლმადიდებლური ეკლესია აღნიშნავს ღირსი სამსონ უცხოთშემწყნარებელის (+დაახლ. 530) ხსენების დღეს. |
| | | |
|
